Vanaf 1 december 2020 verkrijgbaar: mijn nieuwste gedichtenbundel, die 100 gedichten bevat, geplaatst op Facebook tijdens de lockdown van 17 maart tot en met 24 juni 2020. Voor mij een symbool van doorzettingsvermogen, elke morgen een prestatie. En voor velen met mij onmisbaar, dat contact via social media. Deze bundel is verkrijgbaar bij mij, bij Boekhuis…
Dao bös se weer, verfroemmelde sjnoet óm die vaje en rumpels lach ich dich oet get krejjepeutjes, zoget duit mich nieks vlekskes… ’t loont neet des se d’r haer kieks. Vandaag is ’t mit knotere ’ns aeve gedaon want kiek dichzelf hiej veur de sjpegel sjtaon aan ’t begin van ’ne daag mit nuuj kanse…
Mienne pap wirkde biej ’n iezergeteriej op de aafdeiling fiene metaalsjlieperiej saoves es d’r toeskwoom raok d’r nao de febriek zjweit, iezer en sigrette, det sjteit mich nág biej. Woor ’t sjoon waer en mam vónj ’t good den wachde ich ‘m op aan ’t inj van de sjtraot vervaelde mich get eer d’r aan…
Vanaaf des doe d’r neet meer bös zit d’r ’n laegte in mien besjtaon en al laef ich nag hóngerd jaor gans zal ’t gemis nootj euver gaon. En al meine ze ’t good, mit häör “zet dich d’r noe ’ns euverhaer” gènne daag zal ich neet aan dich dinke nag neet mesjien, al haje…
Mienne pap noom mich vreuger dök mit nao ’t water det broesend geweld hoot de Maas, leerde ich later sjoeverend keek en loesterde ich, niepend in zien handj mien sjoontuupkes nét wied genóg van de kantj. Jaorelank zin v’r same nao de Maas gegange höbbe oere aan ein sjtök biej de sjtuuw gesjtange mit de…
Sjmorges op de waegsjaol trek ich nootj ’n bliej gezich want det lief mót sjmaler haet ’t väöl te good biej mich. Plek mien moel opein van dreugte geit ’n sjlukske d’r waal in rammelt mich ouch nag de maag is mich alles nao de zin. Neet gewend óm fien te kieke wach mich noe…
Op 25 oktober 2015 werd de nieuwe dichtbundel `Oet ´t hert´ gepresenteerd. Het eerste exemplaar werd aangeboden aan Veldeke Remunj, vertegenwoordigd door Ingrid te Meij.
Ich wil gèn aafsjied van dich numme want doe geis neet weg van mich in mien hert draag ich dich mit blief nag sjteeds dae bandj mit dich. V’r zin zo hech mitein verwaeve det kries se neet mer zo oetrein waat ’t versjtandj ouch zaet doe en ich, veur blieve ein.
De sjtilte van ós dörp de sjtraote, de aaj hoezer ’t toreklökske sjmorges vreug ’ne klank dae wied euver de veljer dreug. Hiej is ’t nag röstig zaet idderein gojendaag gein winkelkerre roebbelend oppe sjtraot gein gejaag, m’n laef nao dörpse maot. Laot ’t mer blieve wie ’t is ós dörpke ós gesjieddenis.
Bekans ’n half oer zoot ze te wachte, es altied woor ze veul te vreug En ’t book det ze wooj laeze, deej eur ouch gaaroets gein deug Want die deur ging zo dök aope; woor ’t hiej altied zo drök? Nieks es manskaels kaome binne, mer nag sjteeds zoog ze neet häör “sjtök” …
De letste wäörd die ich taege dich zag, In ’t dónker van die sjtille nach, Die kaome oet ’t deeps van mien hert Omdet ich wis, det ich dich los mòs laote En doe, mit dien sjaemele krachte, Zags juus det, wao op ich zoot te wachte, Al dien leefde goof se mich Ofsjoon d’n…
’n Kindj waert gebaore om op te greuje Om te lere, op eige bein te sjtaon De kèns d’r nag zoväöl van haje Ens mósse ’t toch ziene waeg laote gaon Sjtökske biej bietje zuus se ’t gebeure Mit valle en opsjtaon, blötse en sjramme De èljers veule van binne de pien Terwiel ’t wich…
Kiek dao op mien bed, die lepkesdaeke, Versjlete kraom, mich toch nag leef Es dae fóddel ens kôs kalle Gein sjtufke det ónbesjpraoke bleef Om ’t aanwerk te make: dit wit broderieke Is van mien kemunieklèdje, det waor sjiek Jaomer genóg sjnammedaags al verroepzak Tösse de sjpeike van miene nuje fiets En dit rood-greun ruutje…
Oojt zoot se veur mich, oerelangk Greuts en keuninklik, mer vol geheime ‘n Vraemdje, die allein miene ougopsjlaag En gerössjtellende handjdrök kòs versjtaon Gelaote leet se gebeure, det ich mit mien penseelsjtreke Dien seerlikke ômtrekke poezelde En dien hoed, sjienend es zjwart satien Leet sjtraole naeve de fiëstelikke kleure van dien kleid Doe zoots dao…
De wiezers biete in de tied En wat gewaes is, zin veur kwiet Seconde sjpatte wie zeipbelle oetrein Aaf en toe dinkse: ‘haaj ich maar … ‘ Doot det noe neet, höb gein sjpiet Det is pas ech zunj van de tied
De harmenie heurt biej de zomer Biej de zon, die zaach ’t koper aajt Es ’t ritme, door de lóch gedrage ’t Kindj in mich weer wakker maakt De ore gesjpits om oet te vinje Van wo dae joeksige toemel kump Zit ich al klaor om op te sjpringe De sjtraot op, wo ’t trómmelt…
Es ich in de sjpeegel kiek Zeen ich dien gezich Ofsjoon ozze bandj al zo lang is verbraoke Bösse toch altied biej mich Ich vraog mich dök aaf Wie dèt zou zien gewaes Doe aan mien ziej, al die jaore Mit gooje raod en unne gulle lach Want doe haels waal van sjaele zeiver, waerde…