Sjiljersmodel (veur Wim)

Oojt zoot se veur mich, oerelangk Greuts en keuninklik, mer vol geheime ‘n Vraemdje, die allein miene ougopsjlaag En gerössjtellende handjdrök kòs versjtaon Gelaote leet se gebeure, det ich mit mien penseelsjtreke Dien seerlikke ômtrekke poezelde En dien hoed, sjienend es zjwart satien Leet sjtraole naeve de fiëstelikke kleure van dien kleid Doe zoots dao…

Tied

De wiezers biete in de tied En wat gewaes is, zin veur kwiet Seconde sjpatte wie zeipbelle oetrein Aaf en toe dinkse: ‘haaj ich maar … ‘ Doot det noe neet, höb gein sjpiet Det is pas ech zunj van de tied

De harmenie

De harmenie heurt biej de zomer Biej de zon, die zaach ’t koper aajt Es ’t ritme, door de lóch gedrage ’t Kindj in mich weer wakker maakt De ore gesjpits om oet te vinje Van wo dae joeksige toemel kump Zit ich al klaor om op te sjpringe De sjtraot op, wo ’t trómmelt…