als de duisternis valt
en mijn enige houvast
is jouw hand in de mijne
dan omgeeft ons tederheid
weg zijn de passie, de toppen en dalen
verdwenen is elk besef van tijd
onze vingers met elkaar verstrengeld
gefluisterde woorden spinnen een web om ons heen
veel meer hoeft het niet te zijn
alleen maar tot het einde
tederheid
juni 2011