Vanaaf des doe d’r neet meer bös
zit d’r ’n laegte in mien besjtaon
en al laef ich nag hóngerd jaor
gans zal ’t gemis nootj euver gaon.
En al meine ze ’t good, mit häör
“zet dich d’r noe ’ns euverhaer”
gènne daag zal ich neet aan dich dinke
nag neet mesjien, al haje ze ’t gaer.
Want in ’t verhaolebook van mien laeve
sjteit heel get gesjreve euver dich
mit ink dae doordrök, toet ’t lèste blaad
zo bliefs se ónoetwisbaar van mich.